همه چیز درباره شاتل فضایی

شاتل فضایی نوعی راکت فضایی سرنشین‌دار است که اولین‌بار در ۱۲ آوریل سال ۱۹۸۱ به فضا پرتاب شد. شاتل نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدار پیما، موشکهای تقویت‌کننده، و مخزن خارجی سوخت می‌باشد. خصوصیت اصلی شاتل این بود که اجزای اصلی آن، از جمله مدار پیما، به دفعات متعدد می‌توانستند به فضا پرتاب شوند، به جز مخزن خارجی سوخت که یکبار مصرف هست.

شاتل‌ها ساختار فوق‌العاده پیچیده‌ای دارند. در حقیقت، در ساختار آنها از طیف قابل‌توجهی از فناوری‌های نوین استفاده شده است. شاتل‌ها یکی از نخستین سیستم‌های حمل‌ونقل فضایی جهان به حساب می‌آیند که در آنها از سیستم کنترل پرواز کامپیوتری استفاده شده است. در این ویدئو با جزئیات بیشتری از این سفینه فضایی آشنا می‌شویم.

ناسا به دنبال دو حادثه مرگبار، شاتل‌های فضایی را در سال ۲۰۱۱ بازنشسته کرد و از آن زمان تا کنون تنها راه اعزام انسان به فضا، فضاپیمای سایوز روسی‌ و فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *