ولادیمیر پوتین که امروز ۶۶ ساله شده، در طول زندگی خود ثابت کرده که می‌تواند رهبری قابل‌اعتماد و محبوب برای مردم روسیه و مهره‌ای تاثیرگذار در عرصه سیاست جهانی باشد.
به نقل از خبرگزاری «تاس»، امروز، یکشنبه، ۷اکتبر سال ۲۰۱۸ میلادی (۱۵مهرماه) “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهوری روسیه ۶۶ساله شده است.
“ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین” در تاریخ ۷اکتبر سال ۱۹۵۲میلادی در شهر لنینگراد (سن‌پترزبورگ فعلی) چشم به جهان گشود. پدر او “ولادیمیر اسپیریدونوویچ پوتین” ( ۱۹۱۱-۱۹۹۹) تا قبل از جنگ جهانی دوم (جنگ بزرگ میهنی) در ناوگان زیردریایی خدمت می‌کرد و در سال ۱۹۴۱برای خدمت به ارتش سرخ فراخوانده شد. وی در سال ۱۹۴۱به شدت زخمی شد و بعد از پایان جنگ بعنوان استادکار در کارخانه‌ای در شهر لنینگراد مشغول به کار شد.
مادر وی “ماریا ایوانوا شلوماوا” ( ۱۹۹۶- ۱۹۱۱) به عنوان کارگر ساده در شغل‌های مختلفی مانند سرایداری، رفتگری و .. مشغول به کار بود و دوران محاصره سخت شهر لنینگراد را با چشمان خود مشاهده کرد.
ولادیمیر پوتین در سال ۱۹۷۵از دانشکده حقوق دانشگاه دولتی لنینگراد در رشته حقوق بین الملل فارغ التحصل شد. دوره استادی در ترکیب عملیاتی کمیته امنیت ملی در لنینگراد (سال ۱۹۷۶) و در مسکو (سال ۱۹۷۹) را در مدرسه عالی کا.گ.ب. اتحاد جماهیر شوروی را نیز با موفقیت پشت سر گذاشت. در سال ۱۹۸۵از موسسه سرخ اطلاعات خارجی کا.گ.ب. (آکادمی اطلاعات خارجی کنونی) فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۹۹۷در موسسه معدن سن‌پترزبورگ از پایان نامه دکترای اقتصاد خود درباره برنامه ریزی راهبردی تولید منابع معدنی و خام منطقه در شرایط روابط بازاری دفاع کرد.
آغاز به کار دولتی؛ مسکو، سن‌پترزبورگ تا آلمان و بلعکس
پوتین پس از پایان تحصیل مشغول به کار در کمیته امنیت ملی اتحاد جماهیر شوروی شد و ابتدا در دبیرخانه و سپس در اداره مبارزه با جاسوسی خارجی کا.گ.ب. در منطقه لنینگراد شد. وی پس از پایان تخصیلات خود در مسکو بار دیگر به بخش اداره یک اطلاعات خارجی شهر لنینگراد و حومه منتقل گردید.
پوتین در سال ۱۹۸۵از سوی کا.گ.ب. به جمهوری دموکراتیک آلمان فرستاده شد و تا سال ۱۹۹۰در شهر “درزدن” این کشور فعالیت داشت. وی پست‌های در کمیساریای ارشد و دستیار معاون ارشد گروه را برعهده داشت.
پوتین در ژانویه سال ۱۹۹۰به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت. از فوریه سال ۱۹۹۰بعنوان دستیار مدیر دانشگاه دولتی لنینگراد در مسائل بین المللی مشغول به کار شد و سپس به سمت مشاور رئیس شورای شهر لنینگراد (شهرداری سن‌پترزبورگ) منصوب شد. وی تا سال ۱۹۹۶در این سمت مشغول به کار بود.
در ماه آگوست سال ۱۹۹۱در اتحاد جماهیر شوروی تلاشی برای اجرای کودتای دولتی انجام شد که سازمان دهنده آن کمیته دولتی وضعیت اضطراری بود که نمایندگان مقامات ارشد سابق شوروی در آن حضور داشتند. ولادیمیر پوتین به همراه سایر مقامات شهرداری لنینگراد با این اقدام کمیته دولتی مخالفت کرد. وی در تاریخ ۲۰آگوست نامه استعفای خود را امضاء کرد. پوتین در سال ۱۹۹۲بار دیگر به سمت معاون شهردار سن‌پترزبورگ با حفظ سمت نماینده کمیته روابط خارجی منصوب شد. از ماه مارس سال ۱۹۹۴زمانی که “آناتولی سوبچاک” رئیس اولین دولت شهری شد پوتین به سمت معاون اول وی درآمد. بعد از ادغام پست‌های رئیس دولت شهری و شهرداری، سمت پوتین همچنان معاون شهردار و نماینده کمیته روابط خارجی شهر بود.
پس از شکست سوبچاک در انتخابات شهرداری سن‌پترزبورگ در سال ۱۹۹۶پوتین پست خود را ترک کرد. در ماه آگوست همان سال به کار در اداره امور دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه بعنوان معاون مشغول به کار شد و مسئول اقدامات حقوقی و مسائل مربوط به اموال خارجی کشور بود. در این زمان به همراه خانواده خود به مسکو عزیمت کرد.
ولادیمیر پوتین از ماه مارس سال ۱۹۹۷ الی۱۹۹۸ در دفتر ریاست جمهوری فدراسیون روسیه در سمت‌هایی مانند معاون رئیس دفتر ریاست جمهوری، رئیس اداره کنترل ریاست جمهوری مشغول به کار بود. در ژوئن سال ۱۹۹۸تا آگوست سال ۱۹۹۹مدیر بخش فدرال امنیت فدراسیون روسیه شد و به طور همزمان از ماه مارس تا آگوست سال ۱۹۹۹دبیر شورای امنیت فدراسیون روسیه نیز بود.
آغاز دوره سمت‌های بلندپایه و تبدیل شدن به رهبر قابل اعتماد مردم
در تاریخ ۹آگوست سال ۱۹۹۹”بوریس یلتسین” رئیس جمهوری فدراسیون روسیه در خطابیه‌ای تلویزیونی اعلام کرد که تصمیم گرفته تا دولت “سرگئی استپاشین” را برکنار کرده و از نمایندگان دومای دولتی فدراسیون روسیه خواست تا ولادیمیر پوتین را به سمت ریاست دولت جدید مورد تایید قرار دهند. یلتسین اعلام کرد که وی جانشینی خود را در پوتین دیده و او شخصی است که قادر به ایجاد همبستگی جامعه است. در همان روز ولادیمیر پوتین به سمت معاون اول رئیس دولت فدراسیون روسیه و در واقع نخست وزیر موقت منصوب شد.
در ۱۶آگوست سال ۱۹۹۹ولادیمیر پوتین از سوی دومای دولتی روسیه به سمت نخست وزیر جدید مورد تأیید قرار گرفت. ۲۳۳ نماینده از ۴۳۹نماینده حاضر به وی رأی اعتماد دادند، ۸۴نفر با این اقدام مخالفت کرده و ۱۷نفر نیز رای ممتنع دادند. انتصاب وی به سمت نخست وزیری، مصادف با آغاز حملات ستیزه‌جویان چچنی در جمهوری داغستان روسیه و انجام حملات تروریستی در سایر شهرهای بزرگ روسیه از جمله مسکو بود که وی را مجبور به انجام عملیات ضدتروریستی کوبنده در منطقه قفقاز شمالی نمود.
ولادیمیر پوتین در تاریخ ۳۱دسامبر سال ۱۹۹۹الی ۷ماه مه سال ۲۰۰۰از سوی یلتسین که از استعفای خود را اعلام کرده بود، به عنوان کفیل ریاست جمهوری فدراسیون روسیه وظایف ریاست جمهوری را انجام داد. وی در ۲۶ ماه مارس سال ۲۰۰۰در انتخابات ریاست جمهوری با کسب نزدیک به ۵۳درصد آراء به سمت ریاست جمهوری فدراسیون روسیه رسید. جایگاه دوم از آن “گنادی زوگانف” رهبر حزب کمونیست روسیه بود که تنها توانست ۲۹درصد آراء را به دست آورد. پوتین در هفت ماه مه سال ۲۰۰۰برای نخستین بار در مقام ریاست جمهوری روسیه سوگند خورد.
پوتین در ماه مارس سال ۲۰۰۴نیز بار دیگر برای دور دوم در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد و این بار بیش از ۷۱درصد آرا را به دست آورد. اصلی ترین رقیب وی “نیکولای خاریتونوف” باز هم از حزب کمونیست روسیه بود تنها نزدیک به ۱۴درصد رای آورده بود.
ولادیمیر پوتین در سال ۲۰۰۸از سوی “دمیتری مدویدیف” رئیس جمهوری جدید روسیه بعنوان نخست وزیر منصوب شد و تا سال ۲۰۱۲در این سمت خدمت کرد. از نامزدی وی برای مقام نخست وزیری، ۳۹۲نماینده دومای دولتی از ۴۴۸نماینده حاضر رای مثبت داده و ۵۶نفر با وی مخالفت کردند.
وی از سال ۲۰۰۸الی ۲۰۱۲رهبری حزب سیاسی «روسیه واحد» (حزب حاکم روسیه) را بر عهده داشت. در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۱در کنگره سالانه این حزب، مدویدیف، رئیس جمهور روسیه او را به عنوان نامزد حزب روسیه واحد برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲معرفی کرد. پوتین در ماه مارس سال ۲۰۱۲با کسب ۶۳٫۶ درصد آراء بار دیگر به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. جایگاه دوم از آن “گنادی زوگانوف” رهبر حزب کمونیست با ۱۷درصد بود.
آغاز دوره ریاست جمهوری وی در این سال همزمان با انجام اصلاحات در قانون اساسی روسیه شد که در نتیجه آن دوره ریاست جمهوری در روسیه از چهار سال به شش سال تغییر کرد.
ولادیمیر پوتین در ۱۸ماه مارس سال ۲۰۱۸بار دیگر برای مدت شش سال به سمت ریاست جمهوری روسیه انتخاب شد. وی این بار توانست ۷۶٫۶۹ درصد آرا را به دست آورد که برای او یک رکورد محسوب می‌شود. نزدیکترین رقیب وی “پاول گرودینین” نامزد حزب کمونیست بود که تنها توانست نزدیک به ۱۲درصد آراء را به دست آورد. در این دور از رقابتها، ۸نامزد برای رسیدن به سمت ریاست جمهوری روسیه با یکدیگر مبارزه کردند.
ولادیمیر پوتین علاوه بر سمت ریاست جمهوری، فرمانده کل نیروهای مسلح روسیه، ریاست شورای عالی دولتی، شورای امنیت روسیه و ریاست کمیسیون صنعتی-نظامی روسیه را نیز بر عهده دارد.
پوتین با وجود باقی ماندن در بالاترین سطح تصمیم گیری‌ها در کشور بیش از ۱۸ سال، همچنان محبوب‌ترین سیاستمدار در روسیه بشمار رفته و مردم این کشور به وی اعتماد کامل داشته و اکثرا از خط‌مشی سیاست داخلی و خارجی او حمایت می‌کنند.