احیای قلبی ریوی (به انگلیسی: CardioPulmonary Resuscitation) سی. پی. آر[۱] شامل اقداماتی است که برای بازگرداندن اعمال حیاتی دو عضو مهم قلب و مغز در فردی که هوشیاری خود را از دست داده، انجام می‌شود و تلاش می‌شود تا گردش خون و تنفس به‌طور مصنوعی تا زمان برگشت جریان خون خودبخودی بیمار برقرار شود.[۲]:S۶۴۳ اگر فرد دارای پالس بوده ولی دچار قطع تنفس شده باید با تنفس مصنوعی دهان به دهان ادامه داد.[۳]
به دلیل اینکه بدون این اقدامات به علت فقدان اکسیژن مرگ مغزی دائمی در عرض زمان کمتر از ۶–۴ دقیقه (زمان طلایی) ایجاد می‌شود واژهٔ احیاء قلبی ریوی (CPR) در سال ۱۹۸۸ به احیاء قلبی، ریوی و مغزی تغییر نام داد. ایست قلبی- تنفسی بی‌گمان یکی از خطیرترین وضعیتهایی است که نیاز به اقدام فوری جهت حفظ حیات و پیشگیری از ضایعات جبران ناپذیراندامهای حیاتی بدن دارد. این اقدامات بر اساس پروتکل‌های خاصی صورت می‌گیرد لازمه اجرای آن کسب دانش و مهارت فرد احیاگر می‌باشد در حال حاضر فقط ۱۰٪ موارد احیاء داخل یا خارج از بیمارستان موجب بقاء طولانی مدت بیماران می‌شود.
جهت مشاهده فیلم احیای قلبی « اینجا » کلیک نمایید.